Historia Wydziału
30 stycznia 1919 r. na wniosek Komisji Uniwersyteckiej Komisariat Naczelnej Rady Ludowej wydaje dekret założycielski Wydziału Filozoficznego - pierwszego wydziału Uniwersytetu. Jego dziekanem zostaje Prof. Michał Sobeski chemik i filozof (1877-1939). W czasie pierwszego posiedzenia grona profesorów Wydziału Filozoficznego w dniu 5 kwietnia 1919 r. wybrano rektora uczelni Prof. Heliodora Święcickiego. Chemia, jako odrębny kierunek znalazła się na Wydziale Filozoficznym.
1922 Wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę neorenesansowego Collegium Chemicum przy ulicy Grunwaldzkiej 6, zaprojektowanego przez wybitnego poznańskiego architekta inż. Rogera Sławskiego. Ze względu na trudną sytuację ekonomiczną kraju i Uniwersytetu budowa przeciągała się a jej zakończenie przyspieszono w związku organizacją Powszechnej Wystawy Krajowej (PeWuKa) w 1928 roku (budynek Coll. Chemicum użyczył jej miejsca). Przeprowadzka zakładów chemicznych nastąpiła dopiero w 1933 r. Unikalną cechą budynku jest fakt, że całości jego pomieszczeń (piwnic, strychów) mimo dziesiątek lat pracy nie zna żaden z pracowników naukowych. Krążą także legendy dotyczące wielopoziomowych przejść podziemnych łączących Collegium np. z Zamkiem.
Collegium Minus na początku XX w.
W 1923 roku rozpoczyna działalność Koło Chemiczne (obecnie Naukowe Koło Chemików – NKCh), które (z krótką przerwą na początku lat 50-tych) pracuje do dziś na rzecz edukacji, promocji nauki i organizacji życia studenckiego.
W 1925 r. Wydział Filozoficzny zostaje podzielony na dwie jednostki naukowo-dydaktyczne - Wydział Humanistyczny oraz Matematyczno-Przyrodniczy, w tym ostatnim znalazły się katedry chemii. W ramach Wydziału Przyrodniczego chemia miała najtrudniejsze warunki lokalowe. Laboratoria chemiczne wraz ze swoimi zakładami znajdowały się początkowo w Collegium Minus (na III piętrze), skąd Zakład Chemii Organicznej w wyniku pożaru w 1920 r. przeniósł się do podziemi Zamku sąsiadującego z Uniwersytetem. Niewiele to zmieniło w zakresie komfortu pracy, złe warunki pomieszczeń Zamku spowodowały przedwczesną śmierć Prof. Korczyńskiego – twórcy poznańskiej chemii organicznej.
Lata 30-te XX w Zakłady Chemii Organicznej, Nieorganicznej oraz Fizycznej obejmują odpowiednio: Profesorowie Jerzy Suszko, Tadeusz Miłobędzki (po czym jego wychowanek Alfons Krause) oraz Antoni Gałecki. Wychowują oni grono licznych badaczy, tworzące poznańską szkołę naukową, w zakresie uprawianych specjalności.
W czasach wojny 1939-1945 Uniwersytet ponosi duże straty w zakresie aparatury oraz zbiorów bibliotecznych, zostaje przekształcony w placówkę niemiecką (nie kształci Polaków). Kadra naukowa w konspiracji, w całym kraju szybko organizuje się w tajne nauczanie akademickie. W wyniku zniszczeń wojennych, a zwłaszcza pożaru w lutym 1945 r. Collegium Chemicum uległo zniszczeniu w ok. 60%. Pomimo trudności już w październiku 1945 r. w zniszczonym budynku rozpoczynają się zajęcia dydaktyczne katedry chemii w ramach Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego. Pierwszy powojenny rocznik absolwentów liczy 27 osób.
W 1947 roku odbył się pierwszy nabór studentów z konkursu - powstaje Katedra Chemii Ogólnej, odrębnego statusu doczekała się Katedra Chemii Technologicznej (potem Katedra Technologii Chemicznej). W sumie w skład Zespolonych Katedr Chemii weszło 5 katedr, które funkcjonowały od 1951 r. na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii.
Lata 50-te XX w: Dyrektor Administracyjny Uniwersytetu w odmowie zorganizowania parku rekreacyjnego przez Naukowe Koło Chemików na terenie aktualnych Targów Poznańskich stwierdza: „jest to nawet dobry pomysł, ale za dwa trzy lata Chemicum tu już nie będzie”. Przeprowadzka zajęła jednakowoż lat 60!
Lata 1960-1980: Dynamiczny rozwój wydziału tak w odniesieniu do uprawianej tematyki badawczej i tworzenia nowych zakładów naukowych jak i dydaktyki. W tym okresie Wydział opuszcza ponad 200 absolwentów chemii studiów dziennych rocznie.
1969 rok - powołanie Instytutu Chemii
W roku 1975 powstało Środowiskowe Laboratorium Unikatowej Aparatury Badawczej, gromadzące specjalistyczną aparaturę na potrzeby prac naukowych i przemysłowych Wydziału Chemii, środowiska poznańskiego i regionu. Aktualnie stanowi jedno z lepiej wyposażonych tego typu ośrodków w kraju.
Collegium Heliodori Święcicki - dawna siedziba Collegium Chemicum
1 września 1978 r. Instytut Chemii otrzymuje prawa Wydziału
Całkowitą autonomię i nazwę Wydziału Chemii Uniwersytetu im. A. Mickiewicza uzyskuje na początku 1981 r. Wydział Chemii składa się naówczas z 22 jednostek naukowo-badawczych. Siedemdziesiątą rocznicę powstania Uniwersytetu (1989 r.) Wydział Chemii obchodzi już jako instytucja naukowo dydaktyczna z 45 samodzielnymi pracownikami, którymi w większości są uczniowie wymienionych już profesorów: Gałeckiego, Suszki i Krausego.
7 stycznia 1995 r. doszło do pożaru wschodniego skrzydła budynku zajętego przez zespoły chemii organicznej. Szczęśliwie obyło się bez ofiar i większych strat. Wypadek spowodował impuls w kierunku dynamicznej modernizacji oraz zwiększenia bezpieczeństwa wydziału.
W 2010 roku rozpoczęła się budowa nowego gmachu wydziału na Kampusie Uniwersyteckim na Morasku.
W 2012 r. rozpoczęła się przeprowadzka do nowego gmachu Wydziału Chemii. Inauguracja roku akademickiego 2012/2013 i kształcenie studentów w nowej siedzibie.