Profesor dr hab. Stanisław Lamperski urodził się 23 września 1952 roku w Poznaniu, gdzie ukończył I Liceum Ogólnokształcące. Studia chemiczne podjął na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i w 1976 roku uzyskał tytuł magistra chemii. Po studiach przez dwa lata pracował w Ośrodku Informacji Naukowej PAN w Poznaniu, a następnie rozpoczął pracę nad swoją rozprawą doktorską w Zakładzie Chemii Fizycznej Wydziału Chemii UAM. W dniu 14 grudnia 1984 roku obronił doktorat pt. „Zjawisko oddziaływań molekularnych w polu granicy faz metal-elektrolit” pod kierunkiem prof. dr. hab. Edwarda Dutkiewicza, uzyskując stopień doktora nauk chemicznych.
W trakcie swojej kariery odbył roczny staż podoktorski na University of Sheffield w Wielkiej Brytanii, gdzie współpracował z wybitnym teoretykiem C.W. Outhwaitem, specjalizującym się w badaniach granicy faz. Staż ten stał się kluczowym etapem w jego karierze naukowej, prowadząc do opracowania autorskiej metody wyznaczania współczynników aktywności. W dniu 5 stycznia 2001 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy zatytułowanej „Teoria adsorpcji i jej zastosowanie do opisu właściwości wybranych rodzajów granic faz”. Tytuł profesora otrzymał 19 grudnia 2014 roku z rąk Prezydenta RP.
Profesor Lamperski przez wiele lat pełnił funkcję kierownika Laboratorium Dydaktycznego Chemii Fizycznej. Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się na modelowaniu molekularnym i symulacjach komputerowych, obejmujących badanie struktur oraz właściwości termodynamicznych obszarów międzyfazowych. Specjalizował się w metodach takich jak Monte Carlo oraz dynamika molekularna, a także w analizie właściwości podwójnej warstwy elektrycznej z użyciem elektrolitów o wysokim stężeniu oraz stopionych soli. Wniósł także istotny wkład w rozwój modelowania superkondensatorów z elektrodami grafenowymi.
Profesor był autorem innowacyjnej metody obliczeń współczynników aktywności, opartej na odwróconej symulacji Monte Carlo. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 100 publikacji. Był promotorem licznych doktoratów oraz opiekunem wielu studentów. Aktywnie uczestniczył w recenzowaniu prac habilitacyjnych i doktorskich, zarówno w kraju, jak i za granicą.
Prywatnie, profesor Lamperski był człowiekiem skromnym, wyrozumiałym i zawsze otwartym na dialog. Wyróżniał się życzliwością oraz doskonałym poczuciem humoru. W wolnym czasie uwielbiał wędrować po górach. Był wspaniałym dydaktykiem, który potrafił wyjaśniać skomplikowane zagadnienia chemiczne w niezwykle przystępny sposób. Jego pasją była praca ze studentami, która przynosiła mu wiele radości i satysfakcji.
Wydział Chemii UAM stracił w Profesorze Lamperskim wyjątkowego naukowca i wychowawcę wielu pokoleń studentów. Pozostanie on w naszej pamięci jako wybitny uczony, nauczyciel i mentor.