Data publikacji w serwisie:

Ars Chemiae – zaproszenie na wykład prof. UAM dr hab. inż. Róży Szweda

Ars Chemia

Naukowe Koło Chemików Wydziału Chemii UAM serdecznie zaprasza na kolejny wykład z cyklu:
„Ars Chemiae, czyli poszerzanie horyzontów chemicznych z NKCh UAM”,
który wygłosi prof. UAM dr hab. inż. Róża Szweda.

📅 Data: środa, 28 maja 2025 r.
🕒 Godzina: 15:15
📍 Miejsce: sala 3.65, Wydział Chemii UAM
🧪 Tytuł wykładu: „Ewolucja sztucznych makrocząsteczek – pierwszy krok w stronę "żyjących" materiałów?”


O prelegentce:

Prof. Róża Szweda uzyskała stopień doktora w 2015 r. w Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN. Pracę doktorską obroniła z wyróżnieniem na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Następnie odbyła staż podoktorski w zespole prof. Jeana Francoisa Lutza w Instytucie Charlesa Sadrona (CNRS) w Strasburgu. Po powrocie do Polski założyła własny zespół badawczy w Polskim Ośrodku Rozwoju Technologii we Wrocławiu (Sieć Badawcza Łukasiewicz), gdzie uzyskała szereg prestiżowych grantów (NCN, NCBiR).
W 2023 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego, a od stycznia 2024 r. jest profesorem uczelni na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Jej badania koncentrują się na programowaniu funkcjonalności w polimerach abiotycznych poprzez precyzyjną kontrolę ich sekwencji i stereochemii.
Jest laureatką ERC Starting Grant i została uznana za „Wschodzącą Gwiazdę Nauki o Polimerach” przez czasopismo Progress in Polymer Science.


Abstrakt wykładu:

Czy można zaprojektować syntetyczne cząsteczki tak, by zachowywały się jak białka – fałdowały się, rozpoznawały inne cząsteczki, a nawet katalizowały reakcje?
Ogromny postęp w projektowaniu białek, doceniony Nagrodą Nobla w 2024 roku, pokazuje, jak potężnym narzędziem może być precyzyjna kontrola sekwencji i stereochemii.
Podobne podejście zaczyna być możliwe także w świecie polimerów – i właśnie o tym opowiem na wykładzie.
Pokażę, jak dzięki nowoczesnym technikom syntezy możemy tworzyć abiotyczne makrocząsteczki, które nie tylko przypominają białka pod względem struktury, ale także potrafią wykonywać podobne funkcje.
Skoncentruję się na opracowanej przez nas nowej klasie poliuretanów, których zachowanie można programować poprzez odpowiedni dobór monomerów – zwłaszcza chiralnych.
Czy to już "żyjące" materiały? Może nie do końca – ale jesteśmy coraz bliżej.


Zachęcamy również do zapoznania się z profilami Pani Profesor i jej zespołu badawczego w mediach społecznościowych:
🔗 Facebook – Programmable Polymers Research Group
🔗 LinkedIn

Serdecznie zapraszamy do udziału!
Naukowe Koło Chemików UAM